Eredienst
Elke zondagochtend om 10u komt de gemeente samen in de kerk aan de Brabantdam. Het eerste wat een bezoeker opmerkt is de samenzang. Volledig in de lijn van kerkvader Ambrosius van Milaan (4de eeuw) huldigen Protestanten het adagium dat zingen tweemaal bidden is. Samenzang is de uitdrukking van eenheid. Tijdens de wekelijkse eredienst op zondagochtend wordt dan ook volop gezongen. Psalmen en gezangen uit het Liedboek der kerken, bij gelegenheid aangevuld met liederen uit de veelheid van hedendaagse bundels, wisselen gebeden en verkondiging af. Na de intrede van predikant en kerkenraadsleden opent de eerste de dienst met groet en zegen. Van bij de aanvang staan de liefde van God voor mensen en zijn getrouwheid ten aanzien van de wereld centraal. Een bezoeker die de eerste keer een Protestantse eredienst bijwoont, zal misschien blijven staan bij de (doorgaans) zwarte toga die de predikant draagt en uiterlijk meer doet denken aan een advocaat dan aan een pastor. De zwarte toga was in de 16e eeuw de ambtelijke kledij van een leraar (een soort ‘kiel’ of stofjas). Pas later is dit gewaad ook aan de balie in gebruik genomen. Ook ten aanzien van de ambtskledij geldt soberheid vandaar dat wordt vastgehouden aan de toga. Een tweede opmerkelijk moment tijdens de zondagse eredienst is de ruime aandacht voor de kinderen. Bij de aanvang van de dienst verzamelen de kleinsten op de eerste bank (of ze worden naar voor geroepen na de openingsgebeden). Dan houdt de predikant een praatje met hen of vertelt een verhaal. De boodschap die tijdens de viering aan de orde komt, wordt voor de kinderen begrijpelijk voorgesteld. Aansluitend op het kindermoment verlaten de kleinsten het kerkgebouw en gaan onder begeleiding naar een aparte ruimte waar de kindernevendienst wordt gehouden. Vijf jonge mensen staan in voor de wekelijkse ‘kinderkerk’. Ze knutselen, luisteren naar een verhaal uit de bijbel en leren spelenderwijs met elkaar over liefde, vriendschap en vrede. Op de grote feestdagen (Kerst, Pasen en Pinksteren) viert de kinderkerk samen met de ouderen de ganse dienst mee. Bij zulke gelegenheden is vreugde en eenheid de vaste leidraad. Het centrale gedeelte van de zondagse eredienst is Schriftlezing en verkondiging. De ouderling van dienst leest (doorgaans) twee teksten uit de bijbel: één uit het Oude Testament of de Brieven van Paulus en één uit het Evangelie. De verzamelde gemeenschap luistert naar Gods Woord. Tijdens de meditatie na de lezingen betrekt de predikant het bijbelse woord op onze hedendaagse context. We luisteren en lezen met geloof in de bijbel maar gaan niet voorbij aan de rede. De wekelijkse preek stimuleert de toehoorders tot het overdenken van de bijbelse geschriften. Daarbij komt de nood tot nuancering ten aanzien van maatschappelijke thema’s ruimschoots aan bod. De wekelijkse verkondiging vraagt een open geest en hart en brengt de gemeenschappelijke belijdenis op de noemer van een weldoordacht geloof. Na lezing en overdenking wordt samen gebeden. Dankgebed en voorbeden worden afgerond met een moment van stil gebed en een gezamenlijk luidop uitgesproken Onze Vader. Een derde bijzonder element van de wekelijkse eredienst is het buitengaan. Predikant en ouderling groeten alle aanwezigen bij het buitengaan van het gebouw. Het wekelijkse samenzijn wordt verdergezet in het Protestants Cultureel Centrum in de Keizer Karelstraat (om de hoek). Alle aanwezigen zijn daarbij welkom. Bij een kop koffie of thee wordt nagepraat over de viering en krijgen de mensen de gelegenheid elkaar beter te leren kennen. Dit sociale aspect van de gemeenschap rondt de zondagochtend af. Iedereen is welkom op zondagochtend de eredienst bij te wonen. De drempel is hoger als je ervoor staat dan als je hem over bent gegaan en rust en vrede hebt gevonden.